ഈ കടല്‍ പോലെയാണ് ഓരോ മനസ്സും.....ഒരുപാട് ചുഴികളും മലകളും ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ച ഒരു സാഗരം......കൂടെ കിടന്നാലേ രാപനി അറിയൂ എന്ന് മുത്തശ്ശി പറയാറുണ്ട്..പക്ഷെ ചിലപ്പോള്‍ എത്ര കാലം കൂടെ ജീവിച്ചാലും ചിലരെ മനസ്സിലാക്കാന്‍ പറ്റില്ല....അല്ലായിരുന്നേല്‍ കണ്ണന് ഈ ഗതി വരില്ലായിരുന്നു...കണ്ണന്‍ ...നാട്ടുകാരുടെ കണ്ണിലുണ്ണി ആയിരുന്നു....ഗള്‍ഫില്‍ സാമാന്യം നല്ല ശമ്പളത്തില്‍ ജോലി ചെയ്യുന്ന കണ്ണന് നാട്ടിലെത്തിയപ്പോള്‍ വിവാഹാലോചനയുടെ ബഹളമായിരുന്നു....പക്ഷെ എന്ത്കൊണ്ടോ കണ്ണന് പെണ്‍കുട്ടികളെ ഒന്നും ഇഷ്ടമായില്ല....കാപ്പികുടിച്ചു വശം കെട്ട കണ്ണനും കുടുംബവും ഒടുവില്‍ വിവാഹം അടുത്ത ലീവിന് ആവാമെന്ന് തീരുമാനിച്ചു...കാരണം ലീവ് തീരാന്‍ ഇനി കുറച്ചു ദിവസമേ ബാകിയുള്ളൂ
അങ്ങനെ കാപ്പി കുടിച്ചു തീര്‍ത്ത ദിവസങ്ങളുടെ ഒര്മയ്കായി ബാക്കിയുള്ള ദിവസങ്ങള്‍ അടിച്ചു പൊളിക്കാന്‍ കണ്ണനും കൂടുകാരും തീരുമാനിച്ചു....അന്ന് കണ്ണനും കൂട്ടരും മതിലിലിരുന്നു കത്തിയടിക്കുകയായിരുന്നു,അപ്പോള്‍ അത് വഴി കോളേജ് കഴിഞ്ഞ പെണ്‍കുട്ടികള്‍ പോവുന്നുണ്ടായിരുന്നു.....അതില്‍ അവളും ഉണ്ടായിരുന്നു...ഇന്ദു...ആരും ഒന്ന് നോക്കി പോവും അത്രക്ക് സുന്ദരി ആയിരുന്നു അവള്‍...അവളെ കണ്ടപ്പോള്‍ തന്നെ കണ്ണന് ഇഷ്ടമായി.....അവനത് കൂട്ടുകാരോട് പറഞ്ഞു...അതോടെ അവര്‍ ഉഷാറായി...ആദ്യം എതിര്‍ത്തെങ്ങിലും ഒടുവില്‍ വീട്ടുകാരും സമ്മതിച്ചു...അങ്ങനെ ആഘോഷമായി മോതിരം മാറല്‍ നടന്നു.....വിവാഹം നടത്താന്‍ സമയമില്ലാത്തത് കൊണ്ട് അത് ആറു മാസം കഴിഞ്ഞു നടത്താനും തീരുമാനിച്ചു....കണ്ണന്‍ ഗള്‍ഫിലേക്ക് തിരിച്ചു പോയി....
പിന്നെ പ്രണയത്തിന്റെ പൂക്കാലമായിയിരുന്നു ... ഫോണിലൂടെയും നെറ്റിലൂടെയും അവര്‍ പ്രണയിച്ചു നടന്നു...സ്വപ്ങ്ങളും പ്രതീക്ഷകളും പങ്കുവെച്ചു.....അവരുടെ ദിവസങ്ങള്‍ അവരിലേക്ക്‌ മാത്രം ചുരുങ്ങിയ ദിവസങ്ങള്‍......ആറു മാസം കടന്നുപോയി...അങ്ങനെ ഒരു പാട് നാളത്തെ കാത്തിരിപ്പിന് ശേഷം കണ്ണന്‍ നാട്ടിലെത്തി....
ഇന്ന് കണ്ണന്റെ കല്യാണമായിരുന്നു.....നവ വധുവായി ഒരുങ്ങിയ ഇന്ദുവിനെ കണ്ടു എല്ലാരും അസൂയയോടെ നോകുന്നത് കണ്ടു ആസ്വദിച്ച് നില്കുക്കുകയായിരുന്നു കണ്ണന്‍...നേരം തീരെ നീങ്ങുന്നില്ലെന്നു തോന്നി അവന്....ഇന്ദുവിനെ ഒന്ന് അടുത്ത് കിട്ടാന്‍ ഇനിയും എത്ര കാക്കണം....ഒന്ന് വേഗം രാത്രി ആയിരുന്നെങ്ങില്‍....ഒടുവില്‍ ആ സമയം വന്നെത്തി....കയ്യില്‍ പാല്‍ ഗ്ലാസ്സുമായി ഇന്ദു മുറിയിലേക്ക് കടന്നു വന്നു....അവള്‍ പാല്‍ ഗ്ലാസ്‌ അവന്റെ നേര്‍ക്ക്‌ നീട്ടി...ഗ്ലാസ്‌ വാങ്ങുമ്പോള്‍ തന്റെ കൈ വിറക്കുന്നത് അവള്‍ കാണരുതേ എന്ന് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുകയായിരുന്നു അവന്...കഴിഞ്ഞ ആറുമാസമായി മണിക്കൂറുകളോളം സംസാരിച്ചിരുന്ന അവനു അപ്പോള്‍ വാക്കുകള്‍ക്കു വേണ്ടി പരതുകയായിരുന്നു.....പക്ഷെ ഇന്ദു അതൊക്കെ കണ്ടു പുഞ്ചിരിയോടെ നിന്നു...സാവധാനം രണ്ടു മനസ്സുകള്‍ ഒന്നാവുകയായിരുന്നു.....ഒന്നിച്ചുള്ള ജീവിത യാത്ര അവര്‍ അവിടെ ആരംഭിച്ചു ...ദിവസങ്ങള്‍ പറന്നുപോയികൊണ്ടിരുന്നു...അങ്ങനെ കണ്ണന്‍ ഗള്‍ഫിലേക്ക് തിരിച്ചു പറന്നു....അധികം താമസിയാതെ ഇന്ദുവും....വര്‍ഷങ്ങള്‍ കടന്നു പോയി...ഇതിനിടയില്‍ അവര്‍ക്ക് രണ്ടു പെണ്‍കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ പിറന്നു...കണ്ണനും ഇന്ദുവും നാട്ടില്‍ വന്നതേയില്ല...പേരകുട്ടികളെ കാണാന്‍ ആഗ്രഹം ഒരുപാടുണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും അവരവിടെ സുഖമായിരികുന്നല്ലോ എന്ന് ആശ്വസിച്ചു എല്ലാവരും ...പക്ഷെ....